Stwierdzono, że osoby badane, które miały co najmniej po 95 lat, były optymistyczne, towarzyskie, niefrasobliwe i doceniały rolę śmiechu w życiu człowieka. Łatwo przychodziło im okazywanie emocji, nie skrywały swoich uczuć. Pozostawały też zaangażowane w różne aktywności oraz posiadały rozbudowaną sieć społeczną (wiele znajomych i bliskich osób. Do tej pory uważano, że długowieczność jest zapisana bezpośrednio w genach, a nie jest związana z naszym nastawieniem do życia i świata. Być może wiąże się ona z genami, w których są zapisane informacje o cechach naszej osobowości. „Istnieją dowody mówiące, że osobowość może zmienić się pomiędzy 70 a 100 rokiem życia, więc nie wiemy czy nasi stulatkowi posiadali określone cechy osobowości przez całe życie. Jednakże wyniki naszego badania sugerują, że stulatkowie współdzielą poszczególne cechy i genetyczne podłoże osobowości może odgrywać istotną rolę w osiąganiu zarówno dobrego zdrowia, jak i nadzwyczajnej długowieczności” - komentuje Barzilai. (PAP)